หลุดอีกแล้วฉนวนกันความร้อน “แอตแลนติส” หนนี้ใหญ่ 4 นิ้ว

เอเอฟพี/เอพี – ตามความคาดหมาย “ฉนวนกันความร้อน” เจ้ากรรม หลุดอีกแล้วขณะที่ “แอตแลนติส” กำลังทะยานออกนอกโลก พบแผ่นกันความร้อนหลุดกว้างประมาณ 4 นิ้ว ส่วนร่องรอยความเสียหายอื่นๆ ยังไม่พบ เตรียมตรวจสอบละเอียดอีกครั้งก่อนเชื่อมสถานีอวกาศ

ขณะที่ยานอวกาศแอตแลนติสกำลังมุ่งหน้าสู่สถานีอวกาศนานาชาติ เพื่อปฏิบัติภารกิจแรกของปี 2007 ในการเดินทางไปต่อเติมสถานีฯ ตามที่องค์การบริหารการบินอวกาศสหรัฐฯ (นาซา) ตั้งใจไว้ว่าจะบินให้ได้ 4 เที่ยวต่อปีนั้น ขณะนี้ฝ่ายวิศวกรภาคพื้นดินได้ตรวจสอบภาพวิดิโอเพื่อค้นหาความเสียหายที่เกิดขึ้นระหว่าระหว่างยานทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าในเบื้องต้นสำเร็จแล้ว

ทั้งนี้ ทีมวิศวกรของนาซาแจ้งข่าวร้ายว่าระบบคอมพิวเตอร์ตรวจพบรอยฉีกขาดของแผ่นฉนวนป้องกันความร้อนทางด้านซ้ายของตัวกระสวย หลังจากตัวกระสวยอวกาศแอตแลนติสเริ่มปฏิบัติการเดินทางสู่สถานีอวกาศนานาชาติได้เพียง 1 วันรอยดังกล่าวยาวประมาณ 4-6 นิ้ว นับว่าเป็นรอยที่ใหญ่

ทว่า ทีมวิศวกรก็ยังไม่สามารถชี้ชัดได้ว่า รอยแยกดังกล่าวจะทำให้รอยต่อของแผ่นฉนวนกันความร้อนที่ปกคลุมใต้ท้องยานจะหลวมและหลุดออกไปอีกหรือไม่ อีกทั้งแผ่นฉนวนที่ปิดอยู่บริเวณห้องเครื่องยนต์ที่อยู่ใกล้กับส่วนหางของกระสวยยังสมบูรณ์ดีหรือไม่ เพราะไม่แน่ใจว่าเศษชิ้นใหญ่ที่หลุดออกมาขณะปล่อยตัวจะไปกระแทกส่วนใดของยาน

แต่ผู้เชี่ยวชาญยืนยันว่าจุดที่พบนั้น จะไม่ทำให้เกิดความเสียหายต่อตัวกระสวย และจะไม่เป็นปัญหาขณะที่กระสวยกลับเข้าสู่วงโคจรโลก เพียงแต่ต้องการให้นักบินอวกาศออกไปตรวจสอบว่าเกิดความเสียหายมากน้อยแค่ไหนเท่านั้น

อย่างไรก็ดี ถ้าไม่นับรอยแยกดังกล่าว แอตแลนติสยังดูสภาพดีกว่ายานอวกาศโคลัมเบียที่ประสบปัญหาเดียวกันนี้ขณะพุ่งตัวออกจากโลก และเป็นเหตุให้ระเบิดขณะกลับสู่โลกเมื่อปี 2003

ขณะนี้ทีมวิศวกรของนาซากำลังศึกษาภาพถ่ายต่างๆ ของรอยโหว่ที่เกิดขึ้น โดยจากภาพที่บันทึกไว้ระหว่างการปล่อยตัวจะกลายเป็นข้อมูลสำคัญ ทำให้คอมพิวเตอร์สามารถสร้างแบบจำลองขึ้นมาเพื่อทดสอบศักยภาพของกลศาสตร์ที่เกี่ยวกับการเคลื่อนไหวของอากาศและก๊าซ (แอโรไดนามิกส์) และความสัมพันธ์ระหว่างความร้อนกับพลังงานกล (เทอร์โมไดนามิกส์) ที่บิรเวณใต้ท้องยานซึ่งต้องรับแรงเสียดและต้านทานความร้อนขณะกลับสู่โลก

นอกจากแบบจำลองแล้ว ทีมวิศวกรก็เตรียมการนำข้อมูลของยานลำอื่นๆ มาศึกษาร่วมด้วย

แม้ว่านาซาจะหยุดบินหลังเกิดโศกนาฏกรรมเมื่อปี 2003 เพราะแผ่นฉนวนกันความร้อนหลุดจนเป็นเหตุให้ยานระเบิด แต่ในปี 2005 ที่กลับดำเนินการขนส่งอวกาศใหม่นั้น แผ่นฉนวนกันความร้อนใต้ท้องยานก็ยังคงหลุดแทบทุกเที่ยวบินสู่อวกาศ แต่ก็ยังไม่มีอันตรายใดๆ

ที่สำคัญขณะแทรกชั้นบรรยากาศเพื่อกลับสู่พื้นโลก บริเวณใต้ท้องยานจะต้องไม่ร้อนเกิน 1,000 องศาฟาเรนไฮต์ แต่ส่วนอื่นๆ สามารถรับความร้อนได้ถึง 2,900 องศาฟาเรนไฮต์

แอตแลนติสมีกำหนดจะเชื่อมกับสถานีอวกาศในเวลา 02.38 น. ของวันที่ 11 มิ.ย. (ตามเวลาประเทศไทย)

ก่อนที่จะเข้าเชื่อมต่อ เมื่อแอตแลนติสอยู่ในตำแหน่งที่ต่ำกว่าสถานี 600 ฟุต ริก สเตอร์กโคว (Rick Sturckow) จะบังคับยานให้หมุน 360 องศาเพื่อให้นักบินที่ประจำการอยู่บนสถานีอวกาศได้บันทึกภาพด้วยกล้องดิจิตอลความละเอียดสูง และส่งภาพเหล่านั้นสู่สถานีภาคพื้นดินที่ฮุสตันเพื่อวิเคราะห์หาความเสียหายต่างๆ ที่อาจจะเกิดขึ้น

ถ้าทีมวิศวกรพิจารณาแล้วว่าจำเป็นต้องซ่อมแซมรอยโหว่ดังกล่าว ลูกเรือประจำแอตแลนติสจะต้องออกไปที่ใต้ท้องยานเพื่อตัดแต่งและปิดรอยโหว่ให้เรียบร้อย โดยอาจจะต้องเพิ่มภารกิจการออกไปท่องอวกาศพิเศษขึ้นมาจากที่เตรียมการไว้ 3 ครั้ง โดยจากเหตุสูญเสียโคลัมเบียทำให้นาซาสร้างชุดซ่อมแซมยานขึ้น เผื่อในกรณีฉุกเฉินเช่นนี้

ทั้งนี้ ภารกิจบนอวกาศทั้ง 11 วันของแอตแลนติสคือการนำชิ้นส่วนใหม่พร้อมแผงโซลาร์เซลล์คู่หนึ่งขึ้นไปติดตั้งบนสถานีอวกาศ โดยจะต้องออกไปเดินอวกาศ 3 ครั้งเป็นเวลา 6 ชั่วโมงครึ่ง โดยกำหนดไว้ในวันที่ 4, 6 และวันที่ 8 ของปฏิบัติการ

ที่มา: http://www.manager.co.th/
Link: http://www.manager.co.th/Science/ViewNews.aspx?NewsID=9500000067101